Aşk Denen Püsküllü Bela

Beni tutup çarmığa gerseler,
Çakılan çivilerde kan olmaz.
Aşk denen püsküllü bela.
Bende ne kan ne can bıraktı.
Şimdi dostlar olurmu derler.
Aşk insanı böyle yaparmı.
İşte kollarım ayaklarım.
Çakın çivileri her birine.
Acılar gelsin bana aşkın yerine.
Şaşırmak yok dostlarım.
Bu nasıl hayat diye.
Her şey bana aşktan hediye.
Beni tutup ateşe atsalar,
Yandığımı duymam asla.
Ateşin yangını neki bana.
Alev alevim aşk belasıyla,
Benim alevlerim bastırır ateşi.
Varmı dünyada başka eşi.

Faruk Soydemir
25/04/03
yolcudan