Aşk Elmanın Kırmızı Yüzündeydi

Dünya!...
Ne doğuşunu bildim
Ne batışını göreceğim
Geldim
Ve gideceğim.

Çocuktum boyalı şekerlere hasret
Bir parçaydım yoksulluğa kaynatılmış
Darmandağın bir haritaydım
Üstübaşı parçalanmış...

Aşk elmaların kırmızı yüzündeydi
Tutmadan düştüm bulunduğu ağaçlardan
İlk izi kalıcı yarayla tanıştı alnım
Şifa damlacıkları yağdı yapraklardan...

Anamın yanan ciğerinde başladı ilk ayrılık
Kuşluk güneşlerinden alınıp
Kentin sisli sabahlarına bırakıldık
Utancımızdan
Kara llastiklerimizi
Kapı arkalarına sakladık...

En şanssızların ilk üyesiydim
Umutlandığım gözlerinden kovuldum kızların
Onlara mutlu şarkılar düştü
Bana yazılması düştü şiirleri acıların...

Ve sonra arıttım kendimi o günlerden
Yabancı kaldırımlarda başladı düşlere yolculuk
Yalnızlığım,şiir ve ben
Üç nüfuslu dünyada en büyük dosttuk...

Dünya!...
Ne doğuşunu bildim
Ne batışını göreceğim
Bir ilkintiye düşmüş yolum
Geldim
Ve gideceğim...

30Ağustos 2010/Gebze

30 Ağustos 2010 123 şiiri var.
Yorumlar (2)
  • 13 yıl önce

    Dünya!... Ne doğuşunu bildim Ne batışını göreceğim Geldim Ve gideceğim.

    kalemınıze yuregınıze saglık

  • 13 yıl önce

    hayatın içinden geçişti....

    tebrikler👍👍👍👍