Aşk Kokan Bahçelerde

Aşk kokan bahçelerde ötüşmez mi bülbüller
Bir aşık bin ağlasa bir kerecik de güler
Şairlerin ufkunda tutuşmaz mı gönüller
Kül oldum yana yana nerden bilsin ki eller

Gir gönlüme gör beni bir daha da terk etme
Sana olan sevgimi ebediyen kirletme
Mum misali eridim söndür beni tüketme
Derdin makberim olmuş aşkın beni kefenler

Gün batıyor semada şimdi çökünce kara
Mütakiben başlıyor derinden uçuk bir nara
Son çarşafı da yaktım tütünü sara sara
Alıp götürdü benden senle sevdiğim yeller

Nedir bu halin Saykal söyle aşık mı oldun
Desene yuttun hapı buldun belanı buldun
Elinden dertli sazı bırakmayacak kuldun
Mızrabı kurban ettim seni vermiyor teller