Aşk Mevsimi

öyle yavandır ki aşk mevsimi
o ilk günleri bırakıp geride
şimdileri koymuştur önümüze
şimdiki kirden bulanmış günleri

ne bir yaprak düşü verdi sonbaharda
ne de bir çiçek açtı ilbaharda
kurt kuzuya aşık olmadı bu bayırda
ne olmuştu da dünya değişi vermişti bir anda

her şey bir anda tepetaklak oluvermişti
aşk denen bu oyunda
sonu yoktu bu oyunun
ortası da, başı da
nasıl başlarsan, öyle sürmez
aşk denen melet burada

tatlandırır insanın ağzını bir kere
sonra da zehir olduğunu belli eder
panzehiri yoktur aşkın bedende
zehirlendin mi
kıvrıla kıvrıla verirsin son kelimelerini dünyaya
son sözlerini söylersin yanındaki gül bağına:
" tut ellerimden bırakma beni "

ne bir tutan olur elinden
ne de bir gelen olur peşinden
son görevdir
önce ailene sabırlar dilenir
Sonra da Fatihalar yükselir kabrinden...