Aşk Olsun

Toza karışan göçüğümüz
Yıkanırken yağmur mevsimlerinde
Gözlerimiz çıplak
Avurtlarımızda kırık çizgiler

İçimiz ihtilal
Avuçlarımız kaya büyüklüğünde
Böğrümüzü bölen figanımız
Saçlarımız kızıl öfke

Gidiyoruz
Kaldırım taşlarını söküyor postallarımız
Düşürmeden yüreğimizden kan sürülen sancağı

Zulüm kork artık
Beşiklerde türkü söylüyor bebeler
İnsanı öpen tavrı curanın
Eksik harfleri tutuşturup dizelere

Mazgallarını yıkınca hayalin çürük kazmalar ile
Mabetlerine yıldız kayıyor
Gökyüzüne maviler iliştirip
Karanlığa kaldırıyor sol yanını cesaret

Çoğaldık biz
Alnımızın terinden
Tomurcuğa ilişen çiy misali

Acı tütün kokularını yıkadık
Ilıcak sularda
Zifir kokmuyoruz öyle yaban yaban

Efkârımızı içtik
Kırık bir bardağa su katıp
Üstüne sarhoşluğumuz

Anason renginde beyazlaşan umut hikâyeleri anlattık
Yakası beyaz mektep çantalarına

Uykuyu ölümleştiren masallar silindi
Gözleri çakırlaştı yine sarı benizli çocukların

Toza karıştı göçlerimiz
Çoraplarımız ter kokulu
Gökkuşağına uçurtmalar salındı
Haziran sabahında

Aşk olsun bize
Aşk olsun sana çocuk
Yüreğimizde büyüyen göz bebeklerinize...