Aşk Romanında Cinayet Masalı

Senli hüzünler kaldı / aşktan geriye



Ayrılık geldi çattı yine
Bir zaman diliminde bir sevgili daha gidiyordu
Gözlerim alışkındı bu elvedalara
Biraz yaşarıyor / biraz yaş arıyor ? kalp güçsüz düşüyor
Ruhum susuyordu




Kalbimi yıllardır kara trenlere yüklüyorum
Ayrılıklara dair hüzünlerimi vagonlarla taşıyorum
Hiç yüzüm kararmadı daha
Çocuksu bakışlarımda
Ve hiç gitmedim kalmalarım dışında




Yosun zengini okyanusların hırçın dalgalarıyla
Issız koylara çekiliyorum
İç geçirmelerim yeşeriyor /dipsiz derin dalmalarımda
Vurgun besleyen ayrılıklar can çekişiyor
Her girdap diğerine fırlatıyor düşlerimi / savruluyorum





İki dudak mesafeli allanmalara aklanıyorum
Umut renginde bulaşıyor / unutma sevdalısı gece yürüyüşleri
Her yol bir anıya çıkıyor
Çıplak tenim uyuşuyor / susan tebessümlere
Ayrılık damlıyor kabuslardan
İçemiyorum
Kanıyorum.




Aynalara düşen yüzüm / hep bir yabancıyı andırıyor
Karanlık örtüsü
Düşlenen sıcak seslerin yerini alıyor
Duvarlar dost ikindisinde
Gölgeler veda çığlıklarında terk ediyor yine sahneyi.




Aşk
Gecesini öldüren gündüz
Gündüzünü öldüren gece kadar suçlanıyor
Günden /güne...