Aşk Şaka Kaldırmaz

bir deniz taşıyabilirdi zaten
kaldırma kuvvetine bindirdiğim ayazlarımı
sandım ki özgül ağırlığı darasından azdır
bilemedim yükümün sudan ağırlığını...!



kuş kafesine sığmazdı nedamet tutmamış muratlarım
bana göre bozulmazdı da
çağlayan bozması yaşlarım da tuzluydu nasılsa
öyle ya;
tümevarım sanmıştım ya sevdaları...!


şakalarım kadar hafif
acılarım kadar ağırmış oysa
bilmek lazımmış aslında
her yükü kaldırımış ta;
A...=aşk
Ş...=şaka
K...=kaldırmaz

ahlara tünemiş geçmiş zaman kipler meğer zararmış
ağırlığınca emek lazımmış...!


tüm gidiş gelişlerimin köşebaşı tutulmuş oysa şimdi
medlere barikat kurmuş tinsel düşünlerim
sorguda esir kalmış serencam
dikiz aynamdan şimdi sadece
toprağa göz dikmiş
sensiz gölgemin serabi rengini görebiliyorum
o da hayal meyal
birde soldan sağa yazdığım laf kalabalıklarını
etkisiz ve sıfırın altında
üşümüş
donmuş
kelimelerimin yalnızlığını
kendi deşifresini gözüme soksa da
iki ağlama arası mutluluk tufanlarımı...!



kırmalıydım zincirlerini ahvalimden sökmeli
bir şekilde atlamalıydım duvarı
bilirdim oysa
aslında her sevda bir kez vururdu adamı!
gerisi kurtulabilme telaşları...!


anlamalıydım
yoldukça takvimin bir bir saçlarını
önüme düşe her rakam
kendimden bir adım uzaklaşmak kaçmak değil
sensizliğe
bir adım daha yaklaşmaktı!

hesap baştan yanlıştı...
ne kaçmak kurtuluştu
ne de ayakları suya değmişken
yiğitlik hesapları!

öyle ya;
deniz rüzgardan kaçmakla kurtulamazdı...!