Aşk Sormaz ki !

Yoksul kasabalarda bıraktığım çocukluğum
Aşka hiç vaktim yok derken
Aşk sorar mı sana
Vaktin var mı diye!
Sormadı da.
Yıldızlar kayarken gecenin koynunda
Öylesine geldi ansızın
Ve daldı yüreğimin en kıymetli odasına.
Acılarımın sızdığı erguvan renkli akşamlarda
Yüreğimi tekmeliyordu.
Akşamcı yorgun bakışlara esir düşüp de
Kadehlerde bıraktığın izlerde tamamladım hep düşlerimi.
Sen yorulup da sığınabileceğim
Son duraktın, öyle hissetmiş
Öyle sanmıştım ne yazık ki.
Oysa şimdi,
Rütbeli ayrılıklar kaptanı gibiyim
Ne yaptıysam ısıtamadım bu şehri
Sana yazdığım mektupları yakmadan.
Her bir duvara özenle astığım
Ayrı ayrı yokluğun
İhanetin acısında yaşatıyor anılarımı.
Gün batımı akşamlara kayarken yıldızlar
Rüzgârsız yelkenlere çiziyorum
Arka masada oturan bakışlarını.
Adını ayrılık koyduğum rotasız sandallarda
Şimdi bin hüküm giydi yüreğim.
Darılmasın sakın ayrılıklar
Sonradan öğrendim yazmayı
Ve yazabildiğim en uzun kelime
UNUT...