Aşk Tanrının Suretidir
Şemsi arıyordu
Gözümdeki Mevlevi
İman edip
Aşka
El yordamıyla
Hiçbir eğri odun sokmuyordum
Çırılçıplak geldiğim
Gönül dergâhına
Sense
Kendinden kaçıyordun
Yani benden
Vedasız
Solan
Güz artığı göz bebeklerinde
Ardın sıra
Kıyametime
Suru üflüyordu İsrafil
Yeşil cennetinden
Kovuluyordum
Uzaklardan bir yerden
Hallacı Mansur bağırıyordu
Beynimin derinlerinde
'Enel Hak'
O zaman
Dönüp
Yüzüne bakıyordum bir kez daha
Aşk tanrının suretidir diye/ bilmiyordun
Ve
Ben
Kendi cehennemimin
Bir avuç ateşinde
Yanıyordum kadın
Yandıkça da
Sırra bürünüyordum küllerimde
Görmüyordun...
evet sevgilinin cennetinden kovulmaktır kıyamet..dünya yaşanmamış gibi günler geçmemiş gibi..
Ve Ben Kendi cehennemimin Bir avuç ateşinde Yanıyordum kadın
şimdi yanma zamanı şairin..
kutlarım..
İnciyi fazlasıyla hak etmiş Şiir....
Candan kutlarım. 👍
çok gğzel başlamış şiir ve devam etmiş
tasavvufun nüveleri ile yoğrulan şiirinizi yürekten kutlıyorum 🙂
bir değişim var Taylan Koç şiirlerinde..Ama hoş bir değişim...kutluyorum..sevgi ve selamlarımla...
Her zaman ki gibi büyüleyici bir güzellikti.
Ömürlere mührünü vuracağından emin olduğum yetkin kalemin kalemin varolsun, hep olsun değerli dost.
Teşekkürler paylaşarak bu güzelliğe bizleri ortak kıldığın için.
Her dem sanatına ve yüreğine sonsuz saygılarımla.