Aşk Tohumu

sevda bahçelerimde,
bir tohum düştü toprağa...

yüzüm yeşerdi önce,
gamzelerim yeşillenip gül/ü verdi
yüreğim kanatlarını çevirip gün ışığına
sessizce kafesinden uçuverdi...

bir tohum düştü toprağıma...
tam da,
canım acıya boyarken rengimi, içimdeki sonbaharda
saçların, tutup ellerimi
o son fırça darbesini sevdalayıp, dokundu tenime
ve rengime sevda,
mevsimlerime nefesin bulaştı hafifçe...

karanlık hüzün nöbetlerime
sen usul usul doğarken
düşündüm...
yüzün annenden mi kalma
yoksa dolunaydan mı miras

ben aydınlığı bu kadar huzurlu bilmezdim oysa
aksine korkardım biraz...

sevda bahçelerimde,
bir tohum düştü toprağıma
solmaya yüz tuttuğum an
yeşerdim avaz avaz...