Aşk Yolu

Sevdanın heybesini çiğinime yüklendim

Umut ile doldurup aşk yoluna koyuldum

Aydınlığa koşturup karanlıktan saklandım

Gecelerin kurduğu pusularda soyuldum

Son bir parça umutla kalbime gizlediğim

Vardım düş sarayına gerçekte özlediğim

Yangınımı söndürsün diyerek buzladığım

Hayal meyini içip esriklikten bayıldım

Sevdaya göre yaptım zamanın ayarını

Dünden hicranı sildim bugün kıldım yarını

Yasakladım maşuğun gurbete firarını

Aşığın yolu oldum dört bin yana yayıldım

Yerle yeksan eyledim duvarını hasretin

Sevgiliye vardırdım sonunu her cihetin

Erecekken vuslata yüzüme hakikatin 

Şamarını yiyince birdenbire ayıldım

Tamamen sona erdi hayallerin yetkisi

Hüzün bulutlarının baş gösterdi etkisi

Çok fazla gecikmedi gözlerime katkısı

Pınarından boşanan sağanakla yuyuldum

Dinmeyince yaşlarım adım çıktı giryâna

Geldi gözlerim gibi gönlüm de galeyana

Sevenlerin namına dönüştüm bir figana

Sevda askerlerinin kışlasından duyuldum

Aşkla dert sınırında atarken devriyemi

Hüsranla değiştirdim umut yazan künyemi

Izdırap nişanıyla aldım en üst payemi

Nefer bile değildim paşalardan sayıldım

Aşk denen pusadımı kınına hiç koymadım

Girdiğim bu savaştan hiçbir zaman caymadım

Vuruştukça yenildim yenildikçe doymadım

Zamanın kılıcıyla ince ince kıyıldım

Çiğin: omuz / giryân: ağlayan