Aşka Değil Aşk ile Veda

'Hatırlarım hiç gidemem erken ölürüm deyişini' diyor bir şarkı güftesi
Bugün cumartesi ve sessizlik afakına yazılmış tek kalemde aşkın aksi
Güneş gülümseyişini kuşanmış, ağaçların kör gövdesine nur olmuş feri
Çocukken yaşanmışlıkları çocukça tek kalemde silivermiş sonbaharın rengi

Geçiyormuş her şey, geçiyormuş
Gözden ırak olan gönülden ırak olana dek
Ve her yaşanmışlığa rağmen baki kalan yürekmiş tek
Aşkı hak etmekmiş mesele, aşkı hak edene vermeyi bilirmiş yürek!

Ve sonra sonra...

Gökyüzü kasvetini dağıtmış, suların üzerinde cıvıldaşırken bulutlar,
'Aşka selam olsun!' deyivermiş bir bülbül gülün bağrına dokunarak...
Sevinç gözyaşları sıcacık güz yağmurlarının evine misafir olmuşlar,
Bir tebessüm dokunuvermiş yanağıma hüznün duvağını kaldırarak...

Sarı safran rengi yapraklar gelinliğini giydirmişken selvi boylu güzele
Kelebek misali kanat kanat dokunur kırılmış yüreğe masivadan bir el
Mutluğun saçlarını savurmuş kederin dikenlerini sabırla çeke çeke
Ve lina ufkuma doğuverir kalbime mutluluğu dokuyarak, aşk ile...


Aklın kalp ile aşka düşüşünün fermanıdır bu; öyle garip öyle alışılmadık...
Öyle ki güneşin ay'a sevdasından gece gündüze karışır kıran kırana,
Kalem hüzne veda fermanı yazar gerçek aşkın ipeksi dokusuna sadık,
Ve öldü sanılan aşkı küllerini üfleyerek tekrar tutuşturuverir bir çırpıda

Öyle bir mucize tadında büyür ki aşk,
Sihirbazlara parmak ısırtacak kadar büyüktür şanı
Çünkü gerçekle mucizenin aşka düşmesidir namı
Kelimeler sükûta bürünür büyüsünü bozmamak için o anın.

Evrensel; dil, ırktan bağımsız aşk sarmaşığı tohumları düşer toprağa
Aşkın vatanında doğar şanlı yürek devletine mensup olarak...
Güneşin gözbebeklerine doğar ay yıldızlar tadında geçmişini silerek,
Ve aşk tadında rüzgâr çarparken yüzlerine el ele yürürler sonsuzluğa...




lina : Sevimli yumuşak kalpli