Aşka İnanmak Zor

Aşk tutuşur dokunsa ellerin ellerime,
Yıldızlar bir kıvılcım gökyüzüne saçılır.
Bırak yansın halınca su dökme küllerime,
Neden senin güllerin dikeniyle açılır?



Ayrılığa işaret gözlerindeki hüzün,
Veda edip gitmenin şimdi sırası değil.
Ben sana müptelayım ey benim iki gözüm,
Bende ki bu dertlerin sende yarısı değil.



Dilin açtığı yara her gün sızlar kanarmış,
Şakağımdaki çizgi ızdırabın izleri.
Belli etmezmiş amma için için yanarmış,
Sessiz kurşunlar gibi öldürmekmiş sözleri.



Neden eskisi gibi gülmez gözlerin bile,
Hiç söyleyen olmadı bilmiyorum ki neymiş.
Üşüdüm ısıtmıyor yanan közlerin bile,
O vuslat dedikleri demek böyle bir şeymiş.



Dilimde ah, gözümde beddualar var sanma,
Aşkın zehir olsa da içmeye yemin ettim.
Gözünde aşka dair bir ihtimâl var amma,
Aşkınla kanatlanıp uçmaya yemin ettim.


Saçlarım beyaz amma ihtiyar sanma yaşım,
Yalancı sevdalarla gülmeyi unutmuşum.
Sabret gönül deyip de sıktım döküldü dişim,
Ben seni beklemekten ölmeyi unutmuşum.