Aşka Son Mektup

Bu benim sana yazdığım son satırlar
Say ki son mektubum
Biliyor musun mektuplaşıyoruz seninle
Ben hep yazıyorum, veremedim hiç birini
Beklide hiç veremeyeceğim
Sende hiç birine cevap vermedin
Yoktu ki haberin.
Biliyor musun buluşuyoruz seninle her gece yarısından sonra
Konuşuyoruz öyle uzun, uzun havadan sudan
Söz açılınca sevgiden aşktan susuyorsun
Hiç konuşmuyorsun
Biliyor musun sana kaç defa sevdiğimi söyledim
Sen hiç söylemedin biliyor musun?
Sen hiç sevmedin ki...
Çok kahrını çektim şu garip hayatın
Seni tanıyana dek her şeye rağmen güzeldir diyordum yaşamak
Meğer ne zormuş seni anlamak
Bu benim veda edişim
Kendi kendime söz verişim
Bir daha adını anmayacak
Bir daha seni düşünmeyecek
Ve seni gördüğümde,
Bir daha kalbim çarpmayacak
Biliyor musun bundan önce de çok sözler verdim kendime
Tutamadım hiç birini yenildim kalbime
Hasar büyük giden bir ömür kaldı geriye
Umurunda değil belki de
Burada son veriyorum satırlarıma
Kendine, kendine ve sadece kendini düşündüğün için
Kendine iyi bak
Görüşmek dileğiyle denir mektupların sonunda
Anladım ki benim öyle büyük dilekler dilemeye
Hakkım yok aslında
Kal sağlıcakla...