Aşka Uzanan Eller

Zaman, mekansız çığlıkların ayazında donuyor
Taş kaldırımların bakışlara kırgın ağlamaları savruluyor yalnızlığımda
Arkandan bağırıyor cılız, aciz bir ses...
Duymuyor musun?

Karanlığın tamda orta yerinde üşüyorum sana
Özlemlerime rengarenk baharların toz tutmuş anıları ilişiyor...
Eskimiş düşlerin filmi oynuyor zihnimin sinemasında
Geçmişe sövüyorum isyan tonunda
Çünkü
Düşleniyor,
özleniyorsun...

Soğumaya yüz tutmuş aşka, sıcaklığını yitirmiş dizeler
Hıçkıra hıçkıra anlamını taşıyamadığı satırlara ağlıyor...
Düne özlem var..
Çekilenlere sitem..
Kavuşamamaya isyan..

Kim bilir şimdi nerede, hangi yüreğin baştacısın..
İç geçiriyorum sana..
Biraz da içerliyorum..
Yoksun..

Sana olan yoksulluğumun hesabı denkleşmiyor
Hep eksik..
Hep sensiz..
Hep ..

...

Bu aşkın borcunu kalbimde taşıyorum yar ..
Vebali son vedamızın buruk iç çekişlerinde
Sensizliğin ertesinde;
Özlemlerin acı tadındasın..
Yalnızlığın çığlık çığlık ağlamalarında..
Yarası kanayan bütün efsane aşkların efsunundasın..

...

Aklımı başımdan alan kokunu özlüyorum...
Özlüyorum işte...

Ergen çocuklara umut aşılayan masallar anlatıyorum
Gizli kahramanları sen ve ben ...

Perdenin önünde insanlara gülümseyen oyuncu gibiyim
Yaralarım sır,
ağlamalarım içten,
Özlemlerim sessiz...

Ulaşılmak istenen gönül seninki olunca,
Çareler kanatlanmış diyarların bağrına göçmüş meğer
Ufka bakıp seni düşlememden anlaşılıyor..

Ey yar!
Çaresizliğimin sonu yok...
Seni düşlemenin sonu yok...

Ya sana kavuşmanın?
____________________________

Not : "Hiç bir aşk ulaşmak için verilen gayretten daha güzel değil.
Aşka kavuşmak, zor bir savaşı kazanmış olmak gibi... ve ben
Yenildim."