Aşka Yürüyorum ....

Yaramaz bir esintiyi takıp saçlarıma
Vurup sırtıma ... sayısız esrarını karanlığın
Yürüyorum

Bir sarhoş geçiyor yanımdan .... üstü dökük
Öylesine bakıyor gözlerimin ona dokunuşuna
Acıyı yağdırıyor mesafelerden .... sessizliğimce
Deli bir ürpermeye esir düşüyorum
Kapatsam diyorum gözümün perdelerini
Hiç açmamacasına bir daha ...
Çünkü .... tenime değiyor siyah bakışlar
Üşüyorum

Az ötede bir sokak köpeğinin ...
Telâşla emzirmelerinde kalıyorum .... donup
Sarı ışıklar uzatıyor dostluğunun eşliğinde
Tek hamlelik bakış ...
Ve ... titreşen islenmeleri ulaşıyor kirpiğime
Sanki eriyorum ... yok oluyorum bir damlada
Hep burda kalsam diyor , üzgün iç sesim
Onları korusam bu şehirden ... sabaha dek
Oysa biliyorum ... gitmem gerek
Yürüyorum

Caddelerin ışıklarına karışıp ... akarsularca gidiyorum
Kaldırımları içiyor iskarpinlerim ... suskulu
Biraz tozlu ... biraz ıslak ve haris bir lezzet
Bir cepten düşmüş ... on kuruşa uzanıyorum
Kirleri giyinmiş ... haşin ayak izlerine bulanmış
Avucumda kalıyor olanca artığı gecenin
Onu uzatıp köşedeki dilenciye .....
Elimin tozlarını atıp cebime ...
Geceye yürüyorum

Bir çığlık yakalıyor sokakları ansızın ...
Lirik bir haykırış .... yoz notaların bestesi
Omuzlarından düşen şalını savuruyor sokak kadını
Kaderine vuruyormuşçasına her hamlesi
Kan kırmızı rujuna ilişmiş damlalar utanıyor
Ve ... ben soluyamıyorum bile , bir kapının gölgesinde
İki hoyrat belâ ....
Kadını çekip kollarından ...
Küf rengi bir arabaya atıyor ...
Kadın bağırıyor ... gece kir kokuyor
Küfle kül karışımı araba karanlığa karışıp gidiyor ...
Duyarsız .....
Ben ... yüreğime doluşmuş çaresizliğimle
Soğuk bir basamağa , yığılıp kalıyorum
Ve ... susabildiğim kadar susuyorum

Bir pencereye sokuluyorum ... korkularımın yanından
Mor soluklarına uzanıyorum o hercâi menekşenin
'' Sen kimsin kiii !.. '' diyen bir haykırışa ...
Havada kalıyor elim ... donuğumsu
Ardından sessiz hıçkırıklarıyla , bir kadın fırlıyor balkona
Hayatını kovalıyor sanki ... dipsiz uçurumlara
Ve ... kaba bir tokat sesiyle irkiliyorum ...
Haykıran adam ... yanıbaşında kadının ...
Hıçkırıklar artıyor ... menekşe ağlıyor
Adam vuruyor .....
Ben karanlığın katmanlarını açarak bir hamlede
Delirmişliğimle kaçıyorum ... çooook uzaklara
Öylesine ... çılgınca ...
Koşuyorum

Taşıyamıyorum artık yüreğimin damlalarını
Ağırlıklara takılmış esaretlerimi yere vuruyorum
Söndürüyorum içimin ışıklarını tek tek
Susturuyorum isyanlarımın en saldırganını
Çaresiz bir geceye tutunup ... en koyu mavilerde

Evime doğru yürüyorum ...

Aşka yürüyorum !...

20 Ekim 2008 198 şiiri var.
Beğenenler (5)
Yorumlar (10)
  • 15 yıl önce

    Nilgüncüğüm,hayatı,savunmasız insanları,yüreğimize işleyen çığlıkları,öyle güzel şiirleştirmişsinki...ellerine sağlık

  • 15 yıl önce

    ben de koluna gireyim bari....yalnız yürüme:):):)...tebriklerrrrrrrrrrr👍👍👍👍

  • 15 yıl önce

    her satırını yaşadım an be an hayat ayrıntılarda gizlidir ve sizde ayrıntıları ustaca kullanmışsınız şiirin sonunda eve foğru yürüyen kadın şükretmeli bence onu sarmalıycak bir evi var ve o sadece karanlığın içinde öisafir neyse yorum yapmak benim haddime diil yine muhteşemdi

  • 15 yıl önce

    BİR ÇIĞLIK YAKALIYOR SOKAKLARI ANSIZIN BURALAR ŞİİRLERİNLE CANLANIYOR SEN ŞİİRLERİNİ SÖYLE YİNEDE BAZEN SADECE VARLIĞIN YETİYOR...👍

    yüreğine sağlık nilgün ablacım.tebrikler👍

  • 15 yıl önce

    Elimin tozlarını atıp cebime ... Geceye yürüyorum

    tebrik ediyorum👍👍👍