Aşk,Dağların Heybetinde..!

Kendi yağıyla kavrulmuyor düşler
Dibi tutmuş sevdanın!
Yanık aşk kokusu dağılıyor pencereden
Bütün şehrin ıssız sokaklarına.

Şimdi her yer sen kokuyor buralarda
Ondandır gecenin sessizliği
Bir tek dal kıpırdamıyor rüzgarın şarkısında
Ayrılığın namelerinde kulakları.

Cila çekiyorum sensizliğin üzerine
Susuz bir uyku arasında,
Anılarım dolduruyor bardağımı
Yudumluyorum,
Uykum da terk ediyor beni
Şehvetli bir yalnızlık beliriyor koynumda
Sen niyetine sarılıyorum..çaresiz!

Saat gibi kurmuştum gönlümü hayallere
Bütün zamanın bir tek görevi vardı
Her yanı seninle donatmak!
Üzerlerine kaya gibi düştü gidişin
Enkaz altında,düşlerimi arıyorum!

Saçlarım darmadağın,üzerimde aynı kazak
En son,sen girmiştin koluma
Kokun var kazağımda
Ellerin değmişti,yalandan bile olsa saçlarıma
Birde sesini yakalaya bilseydim keşke!
Seviyorum demiştin ya!
Takardım boynuma..

Kelimelerim öpüyor hüzünleri
Duygularım ayrılıkla sevişiyor
Hayallerim suskun!
Sessizce olup biteni izliyor
Bir paraf var önümde,kader atmış mutluluğun altına
Hayata gösteriyorum
Hükümsüzdür diyor!
Sen yoksun diye yanımda..

Dağların heybetini yontuyorum şimdi
Kendime bir SEN yapmak için
Evet gülmeyecek,sen kokmayacak
Sarıldığımda,göğüs uçları delmeyecek bağrımı
Olsun!
Gitmeyecek,ansızın kalmayacağım ortalıkta..
Sevdi mi?diye düşündürmeyecek..
Adı SEN olacak.yanımda duracak
Bir gören,bir daha bakacak..


Uykuların götürmüş seni ıssız adaya
Yalnız değilim diyorsun
Uykun terk edince seni anlayacaksın
Etrafında kimseler kalmayacak
Yaktığın gemiminin küllerinden medet umacaksın
Olmayacak!
Bir gemi yapayım desende,
Gücün sende durmayacak
Adımı söyleceksin bağıra bağıra
Dağların heybetine çarpıp,
Geri gelecek kulağına..
Yapa yalnız solacaksın
Ömrünü,dağların heybetine satacaksın!

YAZAR_DEMODERN..