Aşkımın Sahıbı

Sana olan özlemim bir çıg gibi büyüyor
Tıpkı ananın yavrusuna özlemi gibi
Çıg üstüme yavaş yavaş yıılıyor
Altında kalmak üzereyim gel Hızır gibi

Öyle susadım ki senli günlere
Çölde susuz kalmış bedevi gibi
Bu susuzluk beni öldürmek üzere
Tam o anda çıkıver karşıma bir serap gibi

İçimde fırtınalar kopuyor delicesine
Denizleri kasıp kavuran hortumlar gibi
Fırtınanın tam ortasında kaldım öylece
Gelde bitir artık şu fırtınayı yağmurlar gibi

Aşkımın sahibi olarak yazılmışsın kaderime
Uzat artık o pamuktan ellerini elime
Aşkının cemresi düşmüş bir kere gönlüme
Gayrı iflah olmam döksen beni Marmara'ya Karadeniz'e.