Aşkın Küçük Hikayesi

İlk unuttuğum şey dilimdi,

Sonra sesin silindi.

Kuşlar bulutları alıp gitti 

geriye boş sayfalardan

bir gökyüzü bırakarak.

Kelimeler gidince

kimse aramadı.

Sessizlik bir şarkı oldu

benden başkası
hatırlayamadı.

Köprüden düşmedim,

ama geçmedim de.

Olmadığın bir şehirde

Beklemek de bir intihardır bazen.

Sessiz, yasal.

Ne zaman sorsalar

nerelisin diye —

Yanmayı anlatsam olmazdı.

Sustum.

Çünkü kimse anlatmaz

yandığı yeri.

Kül konuşmaz.

Ben oradaydım.

İsimsiz bir cümle gibi

bir başkasının hayatında duruyordum.

Kimse okumadı.

kalbimden küçülmeye başladı

bir ilkokul sınıfına kadar

aşk...

mavinin üstüne saf bir beyazlıkla

bir önlük gibi takmıştım seni

ruhuma sevinçle oysaki.

Tahta yerinde duruyordu.

Ben kalktım.

Adımı kendim sildim.