Aşkın Panoraması
Yığın yığın yalnızlıklar yemyeşil düşlerin içinde,
Her kalbin sırattan düştüğü yer,
Doğum ve nedamet, ölüm ve mahşer.
El ele tutuşmuş gözlerde
Tiryaki dudaklarda yaşlanan kelime,
Kim bilir Adem'den kalan bir yalan.
Lal zamanların fecrinde bir gül açması
Ah kimsenin bilmediği işte bu değil mi?
Gölgeler eskitir, gölgeler keser
En sarp dağlarında depremler;
Susuz vadilere gebedir gece ve gündüz.
İkrarın mum ışığında ağlamasını görürüm
Kimi zaman umut, kimi zaman yeis
Sonsuza el uzatırken pencerelerden.
Karanlığın tortusu akar derelerden,
Çiçekler susuz büyür.
Destanlar, hükümsüz sözler çöplüğü,
Şiir en basit dalkavukluk.
O en derin hisler sarsınca ruhu
Tek ses yükselir: Hu
Ve onda başlar onda biter zaman
Şiire dalkavukluk derken bütün duyguların onun sesinde şekillenmesine ne demeli bilmiyorum.İnançların dimdik sesleri de onda can bulmaz mı?Konuşur konuşur da kimsenin kalbine giremezseniz bazen ve tam da bu sırada bir şiirin o ahenkli yürüyüşü ile bütün kapalı kapıları aralar o taş kalpleri yumuşatıverirsiniz ansızın. â??Tiryaki dudaklarda yaşlanan kelime' â??Lal zamanların fecrinde bir gül açması' â??İkrarın mum ışığında ağlaması' â??Destanlar,hükümsüz sözler çöplüğü' gibi orijinal dizeler eşliğinde başarılı bir şiir okuduk. Ve anladık ki; şiirin o gücümüzü yetiremediğimiz saltanatını gözler önüne sermiş şair
Bütün şiirleri dalkavukluktan uzak tutmak adına şiirde duygunun o naif sesini arayanlardan biri olarak tebrik ediyorum.
zengin kelime dağarcığının verdiği güçle,derin ruhun izleri.tebrik etmek abes olur,zaten layık olduğu yerde günü şiiri seçilmiş bile.yanlış mı seziyorum çoook derinlerde bir hüzün musallat oluyor mu zaman zaman?