Aşkın Rengi

Bir gül düşün, bembeyaz ak bir gelin gibi,
Bir bülbül düşün, yüreği sevda dolu,
Ve bu sevda ki kapkara olmuş, kör bir kuyu gibi dipsiz.
Bülbül figan dolu, güle karşı gam.
Göklerde bir tutam ayrılık yaşları, yeryüzünde bir parça hasret bağları.
Aşk şarkıları çınlıyor dört mevsim ninnilerinde,
Bülbül yüreğinde elem ağları örülmüş, bir kördüğüm.
Gül rüzgârda salınırken ayaz gecelerde,
Gelin duvağı gibi yaprakları, uçuşuyor emsalsiz bir güzellikte.
Bülbül seyreder gözyaşlarının arasından, bu güzelliği,
Yaklaşmak ister sevgiliye, uzatmak ister kanadı,
Fakat dikenler engel olur bu divane aşığa, yaralar mecnunu.
Kanar durur, hiç bitmeyecek bir acı misali,
Damarlarından fışkırır birden aşkın rengi,
Etrafa saçılır, hüzün gözyaşları misali,
Bu gözyaşları gülü bulamıştır aşkın rengine.
Ak gelin olmuştur birden al bir gelin.
Bülbülün yüreği yaralı, durmuyor elem çığlıkları, hasret yaşları.
Bülbül yaralı biçare divane olmuştur.
Uzanırken kara toprağa mecnun, akıtmıştır gözlerindeki son umut gözyaşlarını