Aşkın Tutukluluk Hali

Canına yandığımın Ağustos'unda
Dalınca yıldız kaynayan semaya
Dağılıyor hüznüm.
Bir araya gelinceye kadar
Bir katre daha hürüm.

Ve bir uykuluk canı var zulmünün
Ve ruhumda bir iç çekişlik kadar hükmün.

Ve bir araya toplanıp gelince hüznüm
Her hücremde ayrı bir telaş oluyor gülüm.
Yarısı sensizliğe alışmanın gayretinde
Öbür yarısı terk edişinin hayretinde.
Çaresizliğe alnını dayasalar bile
Tümü yine yaratanın merhametinde.
Benliğim kahrının ellerinde
Sensizliğim cehennemin ta dibinde.

Affedilmeyi dileyen aşkına
Yüreğim sağır artık diyebilsem.
Yenilgilerim ağır artık
..............................duyabilsem.
Soluma soluğuma kilitlenen zehrini yutkunabilsem.
O vakit kurtuluşa erdim demektir senden ve sensizlikten.
Sondan ve sonsuzluktan uyandığımızda
Mahşerin ellerine düştük demektir faniliğimizden.
Artık aramıza girecek ne bir zaman
Ne bir şehir
Ne de bir insan
Bulamazsın sadakatsizliğini örtmeye ey dünya malıyla mızmızlanan!
Durmadan şehveti ve nefsi kucaklayan
Para hırsıyla göklere kanatlanan
Düşeceksin be sonunda önüme
..........ey sonu mahşere çakılan!

Sen sonu seçen sıradan bir insan
Ben seni seçmekle aptallaşıp dünya girdabına kapılan tuhaf bir adam.
Hiç adil ve sonsuz değildi bu yaşanan.
Kahrınla ördüğüm
Her gece gördüğüm
Görüp de yenilgiler alan ömrüm
Sen gibi bitecek bir gün.
Ve mahşerde savrulunca külüm
Kavuracak tüm sevabını bağrımda yanan şu közüm.
Ve bir bir yerini bulacak zehir zıkkım her sözüm.

"Her ayrılık bir bağımsızlık
Ama tümüyle söküp atabilene.
Her aşk bir tutukluluk
Ama tüm kalbiyle sadık kalabilene."
2 Ağustos 2051



//////RİA/////