Aşkın Verdiği Yalnızlık

Hayalde olsan,
Düşte de olsan,
Sen gel!..
Sesini duymalıyım,
Seni görmeliyim ki,
Yaşadığımı bileyim!

Seni çok seviyorum!
Sensizlik çok zor.
Bilir misin, yalnızlığı?
Yanmayı,
Üşümeyi,
Titremeyi,
Ürkmeyi....
Sırılsıklam terlemeyi.
Bunu bana sor!....

Belki her gün,
Her gece,
Bin defa ölürüm.
Sensiz yaşanır mı?
Havasız, susuz yaşanır mı?
Boğuluyorsun,
Hava yok!
Yanıyorsun,
Su yok!

Yalnızlık çok zor.
Bunu ancak yaşayanlar anlar.
Üstü dumanlı dağlar,
Yalnız olarak uçan kuşlar,
Yuvada yem bekleyen yavrular,
Bölük bölük giden bulutlar,
Solgun duran çiçekler,
Bana sensizliği,
Yalnızlığı hatırlatır.
Aşkın verdiği yalnızlık,
Hiç bir yalnızlığa benzemez
İnsan kitlesi içinde de olsan ,
Yalnızsın,
Yapayalnız!