Aşkla...

Düşlesem kısalır mı hasretin mesafesi
Öyle çok özledim ki çıkıp gelsen diyorum
Mümkün olur mu acep her kaybın telafisi
Gelip de yine bana aşkla gülsen diyorum


Kanatlarımı açıp göklerinde süzülsem
Varlığınla mutlanıp yokluğunla üzülsem
Dilinde düğümlenip yüreğinde çözülsem
Gönlümdeki yerini aşkla bilsen diyorum


Aşiyanda geçirip senli tüm zamanımı
Yoluna kurban edip taşıdığım canımı
Arınsın diyerekten kirlenmiş vicdanımı
Bir ok atıp kalbimi aşkla delsen diyorum


Dilimde dualarla karanlığı söktüğüm
İçimde sızılarla önünde diz çöktüğüm
Sevgimin nişanesi diyerekten döktüğüm
Gözümün yaşlarını aşkla silsen diyorum


Hasretimi anlatsam tüm kirpik uçlarına
Papatyalar toplayıp taç yapsam saçlarına
Yaradan dan af çıksa tüm sevda suçlarına
Mutluluğu huzuru aşkla bulsan diyorum


Yazdığın şiirleri usul usul okuyup
Çektiğim hasretimi kilimlere dokuyup
Yüzünde gülücükler bülbül gibi şakıyıp
İçimdeki ummana aşkla dalsan diyorum


Bazen holden bazen de mutfaktan seslenerek
Gelip karşımda dursan güzelce süslenerek
Doya doya sarılıp gönülden hislenerek
Şu aklımı başımdan aşkla alsan diyorum


Akasya ağacımız mavi çiçekle dolsa
Gaipten bir el gelse sarmaşıkları yolsa
Bu garip fani her dem sana kul köle olsa
İçimde sonsuza dek aşkla kalsan diyorum


Aklından geçenleri anlatıp kulağıma
Sımsıcak nefesinle dokunup dudağıma
Ben uyurken sessizce sokulup yatağıma
Son azat kuşlarını aşkla salsan diyorum


Sevenin sevdiğince değeri bilinince
Öksüz kızın gözünden gözyaşı silinince
Ayrılık defedilip Araf dan gelinince
Yüreğime sonsuz bir aşkla dolsan diyorum


Ecel kapımı çaldı çiy düşmüş bir şafakta
Tükendi ömür yolum indim en son durakta
Ruhum senin yanında tenim kara toprakta
Aşkın marşını son kez aşkla çalsan diyorum