Aşklarım ki

beni prangalarla bağlasalar

unutamam sevdiğim

unutamam salkımsöğüt sesini

gülüşünü

gülkurusu ağarıp, halk yüzlerine benzeyen

sıcak kumullar kadar

kumullar kadar serin

gidişini

yaşamak

kaç ateştir

kaç akarsu

kaç gökyüzü tadında

yaşamak

kaç acıyla

kaç sevincin toplamı

anladım şimdi

aşkların öbür adıymış

meğer yaşamak

gebe kadınların sıkı sancılarında

çünkü aşklarım

ergen karacaların kaçışlarında

bağırışlarındadır seyyar satıcıların

yeşil biber, tâze soğan

biraz özlem acısında

çok mayın tarlasında

ve dibektaşlarında hep

ışıldar aşklarım

aşklarım ki:

sakıncalı birer rozet

her koşulda süren yürek sızımdır

filinta gibi yürürken

takarım yakama

(*): Dünya Kitap, 4 Temmuz 1997, Sayı 69