Aşksan Aşk Bitmez

Yaman bir büyücünün anlağında parlayan şarkıydın

Giz esli eşsiz bir mevsimdi adın

Renginde soldurdun geceyi sandın

Solduramadın

Solduramazdın

Yağmur sen

Bulut sen

Rüzgâr kanatlı atlarda seyiren gülümsemen…

Gözlerinin dudaklarından öperdim seni

Göz bebeklerine koyardım kendimi

Adım sonbahar olurdu

Bahar olurdu

Sonra ar

Unuturdum ben!

Unutmazdı gözlerin, neden bilmem

Sazında unuttuğun parmakların gelirdi aklıma

Sonra ellerin

Sesinde uçuklardı dilim

Uçurtmalar uçurturdum eş sessizliğin gizeminden, teninden

Giz esli eşsiz sevgilimdin.

Benimdin.

Küçük sırrım, yarım elmam, çürük dizim, kurtlu kirazım.

Gözlerinin dudaklarına aylar kondururdu gece

Yıldızlarsa hüzünlü bin bir bilmece

Onulmaz yaran kanardı geceye,

Bağrında açılan yaban bir yâr hali

Kutsanmış bebek tayfasının

En amatör incir reçeli.

Büyücünün kutsanmış suyunda

Ninniye hasret ruhumun hücrelerinde uyuttum evreni.

Uyandım, ninniler söyledim sana.

Gözlerini kapama

Karınca kararınca bir kalabalık olsun başımızda

Vakitsiz bir selâda namaz

Aşkın mavinin durgun yüzüyle yık denizini

İzini bende bırak

Keşkelerini topla at

“Ya sonralar” hikaye…

Bitmez eşkıya toprak

Kimsesizliğimiz bitmez

Umut ma ab ra

Güneş hiç bitmez

Tanrı da

Azap da

Aşksan

Aşk bitmez.!

9 Ekim 2013

11 Ekim 2022 244 şiiri var.
Beğenenler (4)
Yorumlar