Asuman

Asuman

Bazen

Yokluğun derman

Benle ben olduk da

Varlığın ferman

Karamboldeki

Asumanda bir asuman

Düştü gönlüme

Biliyorum gelecek

Seherde başlar karmaşa

Pırıl pırıla durulur içim dışım

Ne de olsa

Karanlığa kuşku

Gün sonunda sönecek

Evirdim çevirdim

İmbikledim

Minicik bir kar topunda

Neler büyüttüm

Kusurlara düştüm

Güzelliğe dönüştü

Beklentisi var ya

O dönecek

Yokluğun sancı

Ey gönüldeki hancı

Kapı kilit

Duvar sağır

Tavan kör

Hangi bir yeis

Durumla müştak

Bu kaçıncı

Asumanda bir asuman

Yüreğim gibi kocaman

Duygular küçük

Gölgeler büyük

Halelerden

Bir umar

Umuda düşmesin

Bak işte o zaman

Feza ile geride kalırsın

Dünyam büyür

Zerre bile olmazsın

Sevdalıktan başka

İş bilmez bir delinin köyü

Atıflasın

Ben ile her yerde

En iyisi

Sen içimde büyü

2208.2023

Müştak: Can atan, göreceği gelen özleyen