Asumana Çıksam Bulunmaz Yeri

Hâlimi arzetsem duyulmaz sesim,
Yüreği buz tutmuş gönlü donuyor.
Takâtım kalmadı bitti nefesim,
Baharlar geçiyor kışa dönüyor.

Asuman'a çıksam bulunmaz yeri,
Mâzi'yi çağırsam gelmiyor geri.
Gözüme baktığın o an'dan beri,
Sinemde ateşin hergün yanıyor.

İnsaf da kalmamış ne yazık sende,
Izdırab çekiyor can kuşum tende.
Eyyûbun sabrını sınama bende,
Merhem kâreylemez yârem kanıyor.

Alışırken bi-hak yere zulüme,
Çare yokmuş ayrılıkla ölüme.
Söz geçmiyor şu yaralı gönlüme,
Her dem yâdederek seni anıyor.

Garip gibi ayrı koydun yurdundan,
Vuslât denen şu mevhûm'un derdinden.
Erişilmez kafdağı'nın ardından,
Zümrüd-ü ankayla gelmiş sanıyor.