Atalarım Hakan

Patlamak üzere kükrüyor,içimdeki volkan.
Ne olur...Üstüme gelme,akabilir ansızın bol kan.
Namerddir ölümden azıcık korkan.
Gerekirse bedenimi çekinmeden yaparım,kalkan.

Mezarını hazırlasın,sana-benim gözümle-bir kez bakan.
Gönlüne koyup,hasret ateşinle bağrını yakan.
Kazara rüyasına emsalsiz sevgini bir an sokan.
Bedelini ağır öder,dişe-diş ve kana-kan.

Kahrolucak,inanmayıp, bir de ardımdan,palavra sıkan.
Vazgeçmem tutkumdan,şerefden yoksun kalsın,aşkından bıkan.
Kaderine boyun eğecek,masum hayallerimi acımadan,yıkan.
Biliyorsun benim neslim 'Sultan';Atalarım 'Hakan'.