Atatürk'ü Düşünüyorum

Bundan yüzyıl öncesi, Selanik'te bir ana
Umut doğuruyordu tasalı ulusuna...
Anaların anası Zübeyde Hanım o gün,
Mustafa'yı sunmuştu yaralı ulusuna...

Başak saçlı, gök gözlü, ateş gibi bir bebek...
Bir dalda tomurcuktu, bir çiçek, tek kelebek...
Evin biricik süsü, tek avuntusu oldu...
Geleceği kaderi asla bilinmeyerek...

Okudu, subay oldu, katıldı ordumuza...
Halkın çocuklarıyla artık omuz omuza...
Dört cephede savaşlar O'nun yeni kaderi
Düşmanları sokmadı güzelim yurdumuza...

Teğmendi, yüzbaşıydı derken general oldu
Anadolu'ya geçti, halka komutan oldu
Sultanlığı kaldırdı, halk meclisini açtı
Yurduna, ulusuna devlet başkanı oldu

Devrimci devletçiydi ileri düşünceyle
Zora karşı giderdi halkına güvenceyle
Çağdaşlık savaşını halkıyla veriyordu
Ulusunda bulduğu savaş barış gücüyle

Atatürk HALKÇI idi tüm önderlere örnek
Güvencesi halkıydı onu içten severek
?Saymak için sayılmak gerekir? diyordu
Ulusunu dünyaya saydırıp sevdirerek

Devrimlerini bir bir önerdi uyguladı
Çağdaşlığı işledi, hep onu vurguladı
Demokratik düzeni özenle yerleştirdi
Anadolu'da çağdaş devleti kurguladı

Özgür ve uygar bir düzen kurdu bize
Çağ dışı düşünceler yıkıldı geldi dize
Çağdaş ulus üstüne, uygar ülke üstüne
Düşünceden bir buket derledi, sundu bize

Beş kıtanın insanı artık O'nu tanıyor
Çünkü uygar insanlar Kemal'e inanıyor
Sanki hala ölmemiş yaşıyor içimizde
Ne güzel... O, bizim ışığımız, içimizde yanıyor

Yurtta evrende barış... tüm insanlara sesi
Latince, Çince, Slavca... her dilde bilinesi
Ön Asya'dan Dünya'ya haykırarak dedi ki:
?İşgale karşı yeter halkımın kükremesi...?

Halkınca yeni baştan adlandırıldı bu Türk
Adına eklenmişti ilk soyadı ?ATATÜRK?
Mustafa Kemal ismi artık daha güzeldi
Yaşasın ebedi şef, en büyük Türk ATATÜRK

Sakarya / 2008