Ateş, Hava, Su, Toprak

Daha bebek emeklerken,
Ölüm, yanıbaşında beklerken,
Hayat tuvaline ne resimler çizeceksin,
Düşünmeden yapmazsın, bileceksin.

Bir gün ruhun havalanıp
Cesedin temizlenir suyla,
Aldıklarının hepsini ücretsiz
Verirsin kara toprağa
Yavaş yavaş erirsin,
Ateşteki buzun erimesi gibi,
Zaman seni alır koynuna,
Her şey, her varlık sana dostur,
Sarılır boynuna,
Derdin tasan gider,
Bütün vakarın, ağırlığın gider,
Sanki hafiflemişsin, yolculuğun sonsuza.

Yüreğin dolu ateş,
Ateş pişirir toprağı taşı,
Duyguların taşmış, su gibi sevgi
Yaşanmış efsane aşkı,
Bitirir ölüm devi.
Sona ermiştir bu dava
Malın mülkün hava
Düşersin sararmış bir yaprak
Gibi, seni karşılar toprak,
Artık ruhun rahat, bak.