Ateş Olmayan Yerden

soğuk kan yürüyünce sıcacık diplerine

menekşeler ürperir büzülürler

yapraklar düşer ağaçlardan

titrer titrer gök yıldırımlardan

taşların yüreği ağlar bir annenin ayağında

yaralı bir ceylan kadar her şey

her şey bu kadar

güneş evimizde çocuk bahçesi

ne kuzular meler ne körpe çocuklar ölür

biz böyle nasıl bir mahlûkuz ki

ne gönlümüz kıpırdar ne ruhumuz ölür

biraz uyusak geçer mi?

bu kaçıncı sonbahar yaz

bak bir şeyler söylüyor ayaz

anne dedemin saçları neden bembeyaz

ne zaman şu boğazı geçince kurtlar yok

bazen anne kuşanır umutsuz anı

bazen de bir çocuk anne

tekrar tekrar ve yeniden

nerede kaldı bu emin ile emanet

gözler yollarda kaldı yıllardır

bir gül bahçesinde oynarken

tam da ışığın ortasından

çıkar gelir

ateş olmayan yerden

yapma anne yapma!

bu salıncak kırılır

babam da gelecek mi?

beraber silelim bu barut kokulu demirleri

bu kaydırak küflenir

kayma anne

ince yüreğin gibi sarı saçlarımı

ateşe atma anne

neden anne neden

şu uzakta çocuk gibi oynayan

beyaz bulutlar

bize neden yağmur yağmıyor anne

neden hep kanlı amcalar yağıyor üzerimize

ezan çiçekleri açılır konuşur

anne taşlar bulutlar çığlık çığlığa

sığmaz bu kem bu çağa insanlığa

yine bir anne toprakla buluşur

05/04/2021 yağmur…