Atıyla Gider Şehre Dönüşte Yayan Gelir
Biter dizlerde derman bakışlar zayıf, sönük
Yük binince omzuna yürürken hep yan gelir
Sürünür önce yerde sırtı hep göğe dönük
İnsanoğlu dünyaya en baştan üryan gelir
Rahat geçinmek için bağ, bostan yetiştirir
Eker, biçer tarlayı; çift, çubuk itiştirir
Hasat zamanı borcu uç uca bitiştirir
Alacaklı zevattan harmanı duyan gelir
Süremez doğru dürüst tarlayı imkânı kıt
Para yok makineye koyamaz damla yakıt
Kazancı yetmese de vergiler olmaz sakıt
Atıyla gider şehre dönüşte yayan gelir
Ne inek, ne koyunu yoktur yaylada güde
Ambarları tam takır buğdayı yok öğüde
Hasret kalır oturup yaslanamaz söğüde
Yardım beklerken ilden bahtına soyan gelir
Her değişim dönemi güvenir birisine
Haber salar hem uzak, hem yakın dirisine
Sıkı tembihler, der ki; 'reyler en irisine'
Gördü ki; 'AB' için köylere ayan gelir
İthal gelen tohumlar hem kısırdır, hem fasit
Yağmur bekler baharda su değil yağan asit
Belki çaresi vardır belki sorun çok basit
Eli dalda üzülür aklına ziyan gelir
Elazığ, 28.03.2012
Ne kadar ince ince dokundurmalar, anlayana. Kutladım içtenlikle Güneri bey...👍
Güneri Şairim... Yine çok güzel bir konuya değinmiş ve çok güzel de anlatmışsınız.... Su gibi aktı gitti şiir... Teknik açıdan da kusursuzdu..ayaklar uyaklar yerli yerinde.... Kutlarım usta kaleminizi..... Saygı ve sevgilerimle.........