Avuçlarımdan Yalnızlık Düştü

Bir büyülü fanustu yaşam
Binbir itinayla taşıdım yıllarca
Kırılma korkusu da cabası
Yorgun titrekliğinde kollarımın
Bir gün kaydı ellerimden yuvarlandı
Pramparça hatıralar saçıldı kırık dökük
Peşi sıra şaşkın telaşlardaki avuçlarımdan
Koskocaman bir yalnızlık düştü peşinden
Bir pişmanlık attı nabızlarımda bakakaldım......