Avunanlara Masallar
Şu kelâmlara bir bak!
Kanyon Evrenin bağrından,
Hiç bir bağı meşru görmeksizin,
Trilyonlarcası akıp giderken,
Bir kulpu kırık kanatlarımla,
Hırsızlığımın en tatlı kırmızısı yanaklarımda,
Bir tane ç/alsam kâr.
Ve ben; sinek, kuasara direnen,
Ve ben,
Baldırı çıplak, sahte Hezarfen.
Şu karanlığı bir sıyır!
Aydınlıkların, onun eline su döktüğünü mü sanırsın?
Gümüşi tarlalardan mânâlar biçilmese,
Tüm bu somutluğun başına;
Soyut bir kral geçirilmese,
O tahtın sayesine,
Tek bir mum cehennem olurdu.
Veyl karanlıklara,
Kibrit alevine ahit.
Ben;
Kıvılcıma sığınan,
Yalancı şahit...
Teşekkür ederim Ahmet bey.
tebriklerimle topragim
👍👍👍
Takdirleriniz beni daha da güçlü kılıyor Züleyha hanım. Teşekkürü borç bilirim. Cevap ise bende değil henüz. Hürmetle...
'Şu karanlığı bir sıyır'
Şiirin özüne inmedir bu.. Ha bir de avunanlar sahi onlar bilir miydi avunduklarının hiç'lik olduğunu? Belki evet hayırdır belki de cevap..
Tebrik ediyorum üstadım,tam mevzusuna denk geldi şiir..
Şiir içinde esenlikler..