Ay

Sevdalı başım
Yorulmuşum
Çoktan
Ne gelir garip başa bilemem
Bugünden öte
Ay...!

Nerelerden nereye geldik
Duyduklarının yanında ya gördüklerin
Hayat tiyatro sahnesinden ibaret
Bizlerse içinde figüran
Ay...!

Benim üstüme ne vazife deme
Hayat bir uğraştır boş verme
Çalış çabala kendince
Bir de mutlu olmayı dene
Ay...!

Nasihatım yoktur kimseye
Olanca gücünle sarıl sevgiye
Saygı bir ışıktır el ele
Huzur ararsan kardeşlikte
Ay...!