Ay
yorgunluğun üstü
dar yola düştüğünde
çekilmiş perdeler
eve kapamışlar kendini
kocaman bir elin ortası
ormanın içi avucum
kestane dikeninde
mantar küfünde saklı
bir bakıp bir kaçıyor
kara bulutların ardında
omzuna dökülmüş ışığı
öperken ay ucunda
161212 denizli
bu günlerde gökyüzü öyle kasvetli ki ne ya görünüyor nede yıldızlar cumaya da kar geliyor diyorlar eğer aslı olursa vay bizim halimize :))
kutlarım muhterem abim ellerin dert görmesin selamlar.