Ay Dedem

Alırım şimdi karşıma Ay'ı
Anlatırım.
Bağırrım ona avazım çıktıkça;
Senin ne işin var orda!
Güneş nerde, ışığımı ver bana!

Sonra bakarım;
O'da yarım, bende..

Bu sefer açarım soframı;
Doldurrum içine rakısını, balığını..
Gel derim içelim;
Kendimiz için içelim!

Çünkü yarımız ikimizde..
İkimizde, aynı şaraptan içmişiz..

Gel derim Ay Dedee...
Söyle bana; kim yarım bıraktı seni böyle!
Ya da sus, söyleme...
Ne sen onu hatırlat, ne beni be Dede...

Sapsarı olmuşsun bak yine.
Bak, solmuşsun, betin benzin atmış yine.
Yine akşamlardasın Dede
Seni gördükçe acırım kendime..

Belki derim unuturum olunca bir hoş,
Yolda görenler laf atarlar;
"Derdin ne sarhoş!"

Anlatırım hemen durmam yerimde
"Bir kız vardı bir zamanlar senin yerinde"
Adam "kim o kız?" diyince;
Bir daha içerim bir daha içerim haykırırım sonra "Ulan şerefsiz, şerefsiz!" diye.

Duramam yerimde ağlarım dedem.
Hiç beklemediğim birinden soru gelir birden;
"Söyle kardeşim, kimdir bu gözyaşlarını hak eden!?"
Bir daha ağlarım sonra; "Yengen, eski yengen.."

Ben böyle can çekişirken,
Ne diye kararıyorsun dedem!
Hergün belli bir saatte çıkma karşıma.
Ya gel ortak ol soframa;
Yada git
Umut taşı benden vahim dostlara!