Ay Düşer Gamzeme...
güneş her sabah derin izler bırakır,
kentin sokaklarına...
güne doğar yüzüm...
bu kıyametimdir...
dokunsalar dağılırım......
bir düşsün;
tenimde çırılçıplak bir korku,
kar misali eririm şafak çığlıklarında....
öyle cömert,
öyle pastel,
ve öyle mutlu...
gün başlar;
tekinsiz izdüşümüdür hüzünlerim...
yokluğunu düşünür çarmıha gerilirim...
tanıksız,
infazsız...
dokunsan incinir,gitsen küserim....
gecelerde gelirsin susarım..
vurursun bakışınla gül suretimi,
derin bir uçurumdur kolların,
gerekçe sana aşkım,
düşünmeden atılırım...
(d)üş
ü
y
o
r
u
m.........
o an;
can damıtır senden sızan kan,
iyileşir yaralı uçlarım..
yine gidiyorum dersin,
ay düşer gamzeme ağlarım........
Bu ayrılıklar olmasa böyle güzel şiirler yazılmazdı. Tebrikler Nebile abla. Yine duygularını kelimelere başarılı bir şekilde dökmüşsün.👍👍👍👍
can damıtır senden sızan kan, iyileşir yaralı uçlarım.. yine gidiyorum dersin, ay düşer gamzeme ağlarım...
Sen hiç ağlama emi seni ağlatanlar utansın seni kaybettikleri için bu şiiri de sevdim ablacım..👍👍👍😊
kaleminiz daim olsun efendim...güzel bir şiirdi...yüreğinize sağlık...
offf off😅😅geç kaldım yine..
tebrikler ablacığımm..
nebile ablacım çok güzel olmuş ... düşüyorum derken düşüyo gibi oluyo insan:) çok güzeldi🙂