Ay Düştü Gökyüzünden
Ay düştü gökyüzünden,
Kabullenemedi yeryüzü,
Söylenmemiş sözler,
Asılı kaldı havada,
Kayboldu,
Evrenin derinliklerinde.
Tutuştu yakamozlar,
Söndüremedi,
Deniz alevleri.
Bir bir söndü yıldızlar,
Karardı gökyüzü,
Her yer zifiri karanlık.
Esti delice bir rüzgar,
Savrulduk,
Kuru bir yaprak gibi.
Mekandan ayrıldı zaman,
Koşar adımlarla uzaklaştı,
Yakalayabilen yok henüz.
Lal oldu diller,
Sessizliğe büründü her yer,
Bir uğultu uğul uğul,
Kulaklarda.
Müthiş bir korku,
Tüm yüreklerde.
Herkes merak etti,
Bu olanların nedenini.
Ama hiç kimse,
Cesaret edip,
Öğrenmedi ,
Öğrenemedi...
Elifçe 19/09/2009
Bu şiir sizlerle paylaştığım 100. şiirim ve çok mutluyum..Güzel şiirlerde buluşmak dileğiyle...
canım 100. şiirini kutluyorum.........
Herkes merak etti, Bu olanların nedenini. Ama hiç kimse, Cesaret edip, Öğrenmedi , Öğrenemedi...
Lal oldu diller, Sessizliğe büründü her yer, Bir uğultu uğul uğul, Kulaklarda. Müthiş bir korku, Tüm yüreklerde. 😙😙😙
güzel dizeleri tebrik ediyorum...nice yüzlere elif hanım....
Lal oldu diller, Sessizliğe büründü her yer
Elif Hanım'dan yine mistik kokulu bir şiir..
teması farklı olsa da, yine aynı sihirli parmaklardan kağıda işlendiği aşikâr..
ben biraz geç kalmışım, affola.. 100. şiiriniz hayırlı olsun efendim.. umarım nice yüzleri görmeye ömrünüz vefa lı»tfeder..
saygılarımı sunuyorum şaire dostuma..🙂
Ay suya düşmüş Cam kırığı ela bir göz gibi duruyordu Kimsesiz bir kuşluk vakti, köpekler uluyordu. Ve topraktan devler doğuyordu Taş mabede giden yolda Bal mumundan heykeller eriyordu. Bedenim iğneli bir fıçı İçinde ruhum kanıyordu. (E.S şiirini paylaşmak istedim)
Güzeldi Elifcim Kutlarım ...