Ay Kız

Gülünce yüzünde güller açardı
Niye ağlar cennet gözlerin Ay kız
Tatlı dilin bana neşe saçardı
Duymaz ki kulağım sözlerin Ay kız

İpek saçlarını tarar okşardım
Yeller mi dağıtır zülüfün Ay kız
Girince odama kokun kokardı
Duvarlar kokusu küflüdür Ay kız

Koşardım evvel sıkıca sarardım
Bağrıma bastım şimdi taşlar Ay kız
Usanmadan bakardım karasına
Dökülür pınarımdan yaşlar Ay kız

Uzanırdık saatlerce kırlara
Buzlar tuttu dağlarda karlar Ay kız
Aşkımıza uçup da cıvıldayan
Göçtüler boş kaldı yuvalar Ay kız

Şehzadem onca türkü yakardın
Bestesi tutmaz oldu sözler Ay kız
Güneşten sonra gece de karardı
Bilsen bu canı nasıl özler Ay kız