Ay Tenli Beden

Bir mezar kazdı

Ay tenine,

Gömdü izbelerine

Sevdasını

Düştü toprağına

Gönül çukurunda düğümlenen sessizlik.

Tenin yankısında

Bir inilti filizlendi

Çığlık çığlığa

Sustu kirpiğinin acısında

Sağanak sağanak.

Cılız ve sancılı

Ağıttı

Görülmeyene, duyulmayana

Avuçlarında kök salmayan

Bir damlaydı.

Şiirini parmak uçlarından

Uçurumuna

Yazdı.

Bir mezar kazdı

Ay tenine,

Gömdü izbelerine

Sözlerini

Düştü toprağına

Sessizliğinde asılı kalan ıssızlık.

Teninin yankısında

Yıkandı

Girdap, içine aldı

Döne döne 

Yitip gidecek olanı.

Bir sis yağdı

Kör ve acımasız,

Aya karanlık

Tene an-lar düştü

Yankısız.

Son ağaç 

Kurudu

Gölgesini yıkadı,

Gömdü

Tenindeki mezara.