Ay Ve Yıldızlar Seni Bana Anlatır

Yıldızlar kayıp giderken sonsuzluğa
Güneş akşam olup gidince sessizliğe
Bu şehir en güzel anında karanlığa boğulunca
Gece yarısında ay ve yıldızlar seni bana anlatır

Sonunu bilmediğim yollarda, ayaklarım düşünceli adımlar atıyor
Seher yelleri sanki hafiften kendini belli ediyor
Kuşlar bile beni görünce her geçen gün suskunluğa bürünüyor
Ama ben aldırmadan yürüyorum susmuyorum seni soruyorum...

Yağmurlar yağarken üstüme içimdeki sevda ateşi beni durduruyor
Dolunayın aydınlığında karanlık dünyam yine seni anlatıyor
Damarlarımda ki kan bile seni sorarken bu beden susuyor
Kışlar sonbaharlar geçse de üstünden seni ölesiye bekliyor

Dakikalar geçmek bilmezken saatleri düşünüyorum
Bulma ümidi varken içimde seni yitirmemeye çalışıyorum
Yüreğim vazgeçse bile artık senden
Son kez olsun yüzünü görmek istiyorum...