Ayazda Can Kırıkları

firar mı etti düşlerimiz
bir mahpus ranzasında
yürekler çırpınıyor
duyuluyor sesi bir canın
duvarları kırık aynasında
canhıraş


gece titriyor gece sessiz
bir türkü dökülüyor
özgürlüğe aç bir bağlamadan
sonra acıya sarılıyor tütün
safran kesiyor
zift çekiyor
baldıran


ülkeye adanıyor ilkeler
özgürlük treni koğuşlar
kondüktör gardiyan
pencerelerinde karanfil
binlerce umut binlerce acı
umutsuzluk ilacı
çıldıran


açlık bir ekmeğe abanmaksa
özgürlük bir martı kanadında
ya da bir denizin dalgası
içinde büyüttüğün eke çocukta
misket savaşları olmaz
bu daracık izbe
sokakta


gönderebilir misin sevdaya
bir mektup mahpus avlusundan
ya da saklayabilir misin
gül kokan tenini genzinde
doldur boşalt ruhunda
sığınabilir misin bir cana
kırılırken aynası
ayazda


özgürlük uzayıp giden bir trene bilet kesmek gibidir bunu bilirsin ama gidemezsin
bunu bilirsin ama sadece kelepçede yüreğin el sallarsın gidenin ardından