Ayben

Gözlerinin detayına kurban olduğum
Kahvenin telvesi gibi bakıyon ayben
Kalbinin dehlizlerinde harman olduğum
Yağmurun ertesi gibi kokuyon ayben

Ferhat'ın Şirin'i misin elma yanaklım
Üzüldüğünü duyarsam gidiyor aklım
Bazen yelkenleri foram bazen yasaklım
Neden çehreni ekşitip yıkıyon ayben

Hasretin dağıttı bak savurdu kum gibi
Nüksetti sancılarım oldum zum gibi
Tüketiyor damla damla sonum mum gibi
Yüzbin derece işliyon yakıyon ayben

Evvel evvelde kaldı be ahirimsin sen
Gönlüme uzayıp giden bir nehirsin sen
Zehir zemberek benim pahzehirim sen
İçime aşk tohumları ekiyon ayben