Ay'dan Daha Sadık Bulamadım

Dün gece gökyüzünü seyre daldım,
Yıldızlar ve ayla beraberdim.
Bir atlasgibi yayılan,
Güzellikle beraberdim,
Yıldızlar çok mağrur,göz kırpıyor,
Bazende kaçıyordu,
Onlar grup halinde,
Beraberdiler,
Hallerinden memnun,
Yalnız değillerdi.
Ay masum haliyle ,
Beni anlar gibi,
Bana bakıyordu.
Benim yalnızlığımı,
Anlasa ancak ay anlardı.
O da benim gibi yalnızdı,
Kaşı gözleriyle beni izleyen,
Bir erkek çocuk gibi ,
Duruyordu,
İçimdeki sevgi, neş'e
Dert ve kederlerimi,
Ona döktüm,
Beni anlar gibi,
Büyüyor, küçülüyor,
Yüz şekli benimle beraber,
Değişiyordu.
Bazen neşelenip,
Bazen üzülüp,
Bazende ağlıyorduk.
Büyük bir sabırla beni dinliyor,
Yüzünü değiştiriyor,
Her anlatışımda rengini,
Değiştiriyordu.
Benimle sessiz gecede,
Bir arkadaş gibiydi.
Muhabbetimiz uzun sürdü,
Uyku bastırmış,
Gözlerim kapanıyordu,
Ay'la konuşurken balkonda,
Uyuya kalmışım,
Kaç saat uyumuşum ,
Bilemiyorum!
Ay gökyüzünden uzaklaşmış,
Etraf aydınlanır olmuştu.
Sadık arkadaşım yoktu,
El salladım,
Belki beni görebilirdi.