Ayıp Bulutun Ta Kendisidir

Ayıp Bulutun Ta Kendisidir

ayıp bulutun ta kendisidir
yağar, kaybolur, ortalıkta
dolanır yalnızlıklarında
gecesine kaçar
çiseler söyleyemediklerimize

"kral çıplak" diyenin torunlarıyız
ergenlik rivayetinden daha ötedir ağladıklarımız
gözyaşlarımız, hüzünlerimizin teminatıdır
ancak
her yerde kum yok devekuşlarının
gizlediklerini gömebileceği

masal katilleri anın her yerinde
dursa da saatleri, kirletiyorlar zamanları

nasıl bir izdihamdır bu
bir ying-yang sülalesi kaplamış etrafımızı
daha sırada tanışacağımız nice haramlar, helaller
yine de bilelim :
fazla aşka hacet yoktur
ibret-i alemler caddemizde

ayıp ve yorgan arasındaki sevdadır, atamadığımız cerahat
her düş, çıplaktır söyleyemediklerimize

dil ve göz,
ne kadar saklansa da
tabularla işlenmiş sonelerimize

ki
bir dahaki sefere daha yakından bakalım aynalarımıza
belki bu sefer,
şerh koymaz ürkekliğimize...