Aynadaki Adamlar

İşlek bir lokantanın lavabosundan çıkan adama seslenir
Heyy ahbap ! Aynada yüzünü unutmuşsun
Adam cevp verir Ben yüzümü yıkadım Aynada kiri kaldı



AYNADAKİ ADAMLAR
İçindekileri saklar adam
Göstermez hissettirmez kimselere
Kimi zaman tehlikelidir
Kimi zaman bir kıvılcımda tutuşacak
kimi zaman çocukca saf ve sefkatli

Aynanın karşısına geçtiğinde
Hayallerinden sıyrılır adam
Soyar bilincindeki gizlediklerini
Çıplak krallığını çıkarır meydana

Aynalarda kendiyle yüzleşir adam
Çünkü gördükleri kendinin gerçeği
Hayatın ona verip sinesine çektiği
Aynanın içinden ona bakan taa kendisi

Aynaların içinde saklıdır
Bakışlarını gizleyen maskeler
Gözlerin sırdaşıdır aynalar
karşısında Özünü görmek isteyenin

Aynada kin ve nefretini kusar adam
Kimi bi tufana kapılmış gibi deli deli
Başında eser rüzgar öfkeli ve şiddetli
Depremden kaçar gibi aniden çeker aynadan yüzünü

Aynalara kimileri masum bakar
Onların üzerinde ağır bi yük var
Belliki sırtında taşıdığı ekmek parası
Bakışları nasırlı onlar emek ustası

Aynalarda ağlar adam
Çekip almışlar ondan değer verdiğini
Yollar uzamış ufku sararmış
Çareler kitlemiş sandığa kendini

Aynalar değerlidirler çabuk kırılırlar
Kendinden korkan adamlar ona sığınırlar
Sabun gibi yağmur gibi aynalar adamları yıkar
İnsanların karşısına taze yüzleri çıkarırlar

Yazarı:Ali Batur KARAASLAN
www.mavihece.tr.gg