Aynalar Tamamlar Yüzünü Durulur Su

Öfkesi durulur suların
Durulur su
Pırıl pırıl gökyüzü
Aydınlanır gün, güneş doğar
Aynalar tamamlar yüzünü.
Mutluluk anlıktır
Zaman tüketir mevsimleri
Mevsimler uzundur... zamana gebe
Uzun bir mevsime soluk verir
kundağında bebe.
Her mevsimin kendi çiçeği vardır
Çiçeklerde solar
Aynalarda tamamlar yüzünü
Durulur yüzün
Uzanır önünde koskoca bir ömür.
Bazen yıkık duvarlar
Bazen virane şehirler
Bazen kasketi kesilmiş yüzler tamamlar seni.
Hüzündür...
Hüzündür ömrün
Hüzün çiçekleri açar sert kayaların yamaçlarında
Çok mevsimde
Mevsimler tamamlar ömrünü
Aynalar tamamlar yüzünü.
Aynalar...
Tamamlar yüzünü.
Gülümser en ufak bir çiçek
Belki de gözünden kıskanır dalından kelebek
Gözün değer
Bir anlık mutluluktur
En güzel mevsimde çığlık atan kim?
Güzel arı, polenleri yüklü sırtında
Yükünü boşaltır ama...
Ölümde varmış meğer
Aynalar tamamlar yüzünü.