Aynalarda Gözlerin Aklında Ben

Aklında bir kin,
İhanete bir isim.
Sevdamı namussuzluk adına astığın o günden beri,
Kirli sözcükler dökülecek olsa da dilimden,
Seni yarattığım o bende,
Hayallerimi yıkmaktan korkarım.
Yokse ne senden ne de o üç kepazeden.

Her sabah aynalarda silemesemde,
Ben şimdi bu kirli sakalı,
Utanmadım hiç bir gün,
Ne geçmişimden ne de kendimden.
Merttim.
Ve sevdamı bir çift zara teslim etmeyecek kadar delikanlı.

Bir ömür boyu seni,sensiz de yaşamak vardı amma,
Bir gün,
İki damla gözyaşına aldanır,
Bir çift satıra ağlanır korkusuyla,
Ellere teslim ettim ben bu aşkı.

Senin de gün gelir konar dallarına yaralı güvercinler,
Adını aşk koyduğun yalancı yatakların soğunda üşürsün.
Sevmek eski bir uygarlıkta kalır bir düğün gecesi.
Oysa değişmeyen aynalarda bir tek gözlerin kalır,
Bir tek,
Onda da ben.